Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) heeft er geen probleem mee dat gemeenten de vrijgekomen plaatsen voor nieuwe asielzoekers verhuren aan erkende vluchtelingen. Dat heeft hij gezegd in “De ochtend”, waar hij ook meer uitleg gaf over de ontradingscampagne die hij in Albanië gaat voeren.
Waar er een jaar geleden nog een ware vluchtelingencrisis plaatsvond, is de instroom in ons land de afgelopen maanden sterk gedaald. Er is met andere woorden plaats in de opvangcentra, vrij veel plaats. Staatssecretaris Francken besliste daarom om op verschillende plaatsen de opvangcentra de komende maanden te sluiten omdat ze momenteel niet meer nodig zijn.
Waar er geen problemen meer zijn voor niet-erkende vluchtelingen zijn die er echter wel voor erkende vluchtelingen. Zij klagen dat ze maar moeilijk een opvangplaats vinden. Voor Francken is het alleszins geen taboe dat gemeenten vrijgekomen plekken verhuren aan vluchtelingen.
“Ik ben enkel bevoegd voor asiel en migratie. De huisvesting voor erkende vluchtelingen is voor de deelstaten”, benadrukt hij. “Maar gemeenten kunnen er wel voor kiezen om hun opvangplaats om te vormen tot een reguliere opvang. Zij moeten dat enkel laten weten, dan kunnen we die plaats opschorten.” De staatssecretaris voegt er wel nog aan toe dat hij het geen goed idee zou vinden om erkende vluchtelingen massaal op te vangen in kazernes. “Dat kan niet de bedoeling zijn.”
Ontradingscampagne in Albanië
Francken had het in “De ochtend” daarnaast ook over de ontradingscampagne die hij in Albanië gaat voeren. Hij gaat net als vorig jaar – en zoals zijn voorganger Maggie De Block (Open VLD) – ter plaatse om de mensen af te raden naar ons land te komen om asiel aan te vragen.
“Albanië staat op de lijst van veilige landen. Dat betekent dat velen geen asiel krijgen bij ons”, zegt Francken in “De ochtend”. “We zien dat de asielcijfers sterk dalen de maanden na het bezoek aan het land, maar daarna klimmen ze weer naar boven. We moeten de boodschap blijven herhalen. Het is ook niet ver. Het is maar twee à drie uur vliegen.”
Concreet komen er momenteel zo’n vier- tot vijfhonderd asielaanvragen van Albaniërs binnen per jaar. “Als na een screening blijkt dat ze echt worden bedreigd – bijvoorbeeld door bloedwraak – dan worden ze erkend. Maar dat is echt een kleine minderheid. Het grote deel heeft economische motieven en wordt bijgevolg niet erkend. Dat kost handen vol geld aan de belastingbetaler.”
Auteur: Zico Saerens
Artikel op www.deredactie.be
